Εισήγηση
Αγλαΐας Κυρίτση, επικεφαλής της παράταξης
Βόρειο Αιγαίο- Γόνιμη Γραμμή
κατά τη συζήτηση της περιφερειακής στρατηγικής
καταπολέμησης της φτώχειας και κοινωνικής
ένταξης για το Βόρειο Αιγαίο,
κατά τη σχετική συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο,
την Τετάρτη 20 Μαΐου 2015
Πριν την παράθεση της εισήγησης, όπως
αυτή έγινε από την Αγλαΐα Κυρίτση, αξίζει να σημειωθεί ότι η επικεφαλής της
παράταξης Βόρειο Αιγαίο - Γόνιμη Γραμμή δεν πήρε καμιά απάντηση στα πολύ
συγκεκριμένα ερωτήματα-παρατηρήσεις που έκανε.
Ολόκληρη
η τοποθέτηση έχει ως εξής:
Συζητάμε
σήμερα την περιφερειακή στρατηγική καταπολέμησης της φτώχεια και κοινωνικής
ένταξης για το Βόρειο Αιγαίο.
Μια
συζήτηση που γίνεται και πάλι με διαδικασίες εξπρές, χωρίς να μπορεί να
μελετήσει κάποιος σε βάθος και το πρόβλημα, αλλά και τον όποιο σχεδιασμό
επιχειρεί να θέσει το σχέδιο που έχουμε στα χέρια μας.
Δεν
θα σταθούμε καθόλου σε τρομακτικές διαπιστώσεις για την κοινωνική
πραγματικότητα που διαμορφώθηκε όλα τα προηγούμενα μνημονιακά χρόνια. Τα αποτελέσματα
είναι πλέον ξεκάθαρα και αποτυπώνονται σε όλες τις σχετικές μελέτες.
Δεν
θα σταθούμε στα επί μέρους, ούτε θα κάνουμε γενικές καταγγελίες. Ωστόσο, πρέπει
αρχικά να κάνουμε μια γενική πολιτική επισήμανση.
Και
με τα συγκεκριμένα προγράμματα αναδεικνύεται στο μέγιστο βαθμό η υποκριτική
στάση της Ε.Ε. απέναντι στους λαούς. Ενώ ανατινάζουν ολόκληρες χώρες και
κοινωνίες και οδηγούν με τις ταξικές πολιτικές τους στη φτωχοποίηση ολόκληρες
κοινωνίες έρχονται με προγράμματα – ασπιρίνες να ενισχύσουν, τάχα, τα θύματα
των πολιτικών τους.
Επιστρέφοντας
στο σχέδιο που σήμερα συζητάμε, θέλω αρχικά να κάνω κάποιες αφετηριακές
επισημάνσεις.
Πρόκειται
για ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, το
οποίο ενώ κάνει μια καλή απεικόνιση της τρομακτικής κοινωνικής κατάστασης, στο
κομμάτι της αντιμετώπισής της φαίνεται να κινείται σε ένα διεκπεραιωτικό
πλαίσιο, όπως γίνεται με όλα τα σχετικά ευρωπαϊκά προγράμματα.
Με
βασικές αναφορές στο γενικό κυβερνητικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της φτώχειας,
ακολουθείται η πεπατημένη της συμπλήρωσης πεδίων –συχνά με copy paste- για την υποβολή μιας πρότασης, χωρίς
να λαμβάνονται υπόψη τα πολύ τελευταία στοιχεία, αλλά και η δυναμική του
φαινομένου της φτωχοποίησης.
Έτσι
απουσιάζει μια σαφής ιεράρχηση προτεραιοτήτων και στοχευμένων παρεμβάσεων, που
θα απαντά στις πραγματικές ανάγκες. Γι’ αυτό μιλάμε για διεκπεραιωτική
συμπλήρωση πεδίων, ώστε να προλάβουμε χρόνους και προθεσμίες για την
απελευθέρωση πόρων.
Η
στόχευση, η ιεράρχηση και η αποτελεσματική παρέμβαση θα απαιτούσαν έναν άλλον
σχεδιασμό, ο οποίος θα ήταν φανερός και θα προέκυπτε από το σχέδιο που
συζητάμε, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει. Αν πάρουμε τα αντίστοιχα σχέδια
άλλων περιφερειών το πιθανότερο είναι ότι θα βρούμε διαφορές, μάλλον, μόνο στα
ποσά.
Από
την άλλη, κατά τη γνώμη μας πρέπει να γίνει μια διεξοδική και αναλυτική
συζήτηση για το ρόλο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, πώς εμπλέκονται στην όλη
διαδικασία, πώς διαχειρίζονται τεράστια ποσά, πόσο είναι πιστοποιημένες για τη
δουλειά που κάνουν και κυρίως πώς ελέγχονται.
Στο
πρόγραμμα που συζητάμε, επιτρέψτε μου να αναφερθώ ενδεικτικά σε ορισμένα
παραδείγματα τα οποία εγείρουν ερωτήματα.
Θα
αναφερθώ ενδεικτικά σε δύο ΜΚΟ, οι οποίες κυριολεκτικά πρωταγωνιστούν στη
διαχείριση κονδυλίων. Αναφέρομαι στην Ηλιαχτίδα και στην Κυψέλη και ξαναλέω ότι
είναι απλά δυο ενδεικτικά παραδείγματα. Η μεν πρώτη φαίνεται να προτείνεται να
διαχειριστεί για την εξαετία 2015-2020 6.341.224 ευρώ, η δε δεύτερη 4.632.000
ευρώ.
Προτείνονται
σε τέσσερις δράσεις, με τα ίδια ακριβώς νούμερα και ως προς τους ωφελούμενους
και ως προς τους αντίστοιχους προϋπολογισμούς. Επίσης, ενώ η Ηλιαχτίδα
προτείνεται για 2.047 ωφελούμενους να διαχειριστεί 1.585.306 ευρώ, η Κυψέλη για
την ίδια ακριβώς δράση προτείνεται να διαχειριστεί 1.158.000 ευρώ για μόλις 23
ωφελούμενους (πίνακας σελ. 35).
Αντίστοιχα
παραδείγματα και ερωτήματα, προκύπτουν για όλες σχεδόν τις δράσεις και τις
εμπλεκόμενες ΜΚΟ.
Επίσης,
να αναφερθώ ενδεικτικά στη δράση για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς (πίνακας σελ.
32). Κατ’ αρχάς αναφέρονται βρεφονηπιακοί σταθμοί μόνο της Σάμου, της Λήμνου
και της Ικαρίας. Γιατί; Τι γίνεται στα υπόλοιπα νησιά; Επίσης τα νούμερα δεν
βγαίνουν. Για παράδειγμα, για τον παιδικό σταθμό της Μύρινας ενώ ο μέσος
ετήσιος προϋπολογισμός είναι 171.600 ευρώ, το σύνολο της εξαετίας προβλέπεται
να είναι 308.880 ευρώ. Και το ίδιο ισχύει για όλους. Χρειάζονται, λοιπόν,
κάποιες απαντήσεις.
Τελειώνοντας
με τα παραδείγματα, θα κάνω μια επισήμανση για τη δράση που αφορά την παροχή
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για ανασφάλιστους, η οποία ανέρχεται σε περίπου
4,2 εκατ. ευρώ. Πρόσφατη υπογράφτηκε ΚΥΑ, η οποία καλύπτει τους πάντες ως προς
αυτό το σκέλος. Τι πρόβλεψη και τροποποίηση μπορεί να γίνει. Μπορούν και έχει
σχεδιαστεί να κατευθυνθούν αλλού τα συγκεκριμένα λεφτά;
Και
από τα ενδεικτικά παραδείγματα που ανέφερα είναι σαφές ότι απαιτούνται
απαντήσεις και ξεκάθαρες διευκρινίσεις.
Επιπλέον,
θέλουμε να σημειώσουμε ότι το ζήτημα των ΜΚΟ, οι οποίες καλούνται να
διαχειριστούν πραγματικά τεράστια ποσά θέλει μια προσοχή. Από θέση αρχής,
δηλώνουμε ότι η περιφέρεια θα έπρεπε να δει όσο πιο διεξοδικά γίνεται τη δυνατότητα
φορείς του δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των αναπτυξιακών τους,
των Πανεπιστημίων κ.λπ. να εμπλακούν σε αυτά το προγράμματα και όχι,
υπακούοντας στα προστάγματα των νεοφιλελεύθερων δογμάτων να ξεδοντιάζουμε
συστηματικά το δημόσιο για να περνάμε στους ιδιώτες –έστω κι αν παράγουν κάποιο
έργο- τη δημόσια υπηρεσία.
Είναι
γνωστά σε όλους σας τα στοιχεία κακοδιαχείρισης που έχουν βγει για χιλιάδες ΜΚΟ
και τα οποία ερευνούν εισαγγελείς. Άρα χρειάζεται δυο φορές προσοχή.
Επίσης,
να θυμίσω ότι υπάρχουν πρόσφατες καταγγελίες κομμάτων για τα περίφημα
προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, το ρόλο τους και τη σκοπιμότητά τους.
Εμείς
λέμε πρώτα και κύρια αξιοποίηση δημόσιων φορέων και δομών για τέτοιου είδους
προγράμματα.
Κλείνοντας,
θα θέσουμε κάποια ερωτήματα και θα περιμένουμε τις απαντήσεις σας.
·
Υπάρχει
ιεράρχηση και συγκεκριμένες στοχεύσεις στο πρόγραμμα που συζητάμε;
·
Υπάρχει
κάποιο χρονοδιάγραμμα; Πώς τρέχει κάθε πρόγραμμα σε κάθε περίοδο, πώς
κατανέμεται η υλοποίησή του ανά έτος;
·
Γιατί
και πώς επιλέγονται οι ΜΚΟ και οι φορείς που υλοποιούν τα έργα; Πώς
επιμερίζεται το ποσό που διατίθεται; Για παράδειγμα αν μια δράση στην πενταετία
είναι 1 εκατ. ευρώ, ποιο ποσό εισπράττει η ΜΚΟ και ποιο ποσό κατευθύνεται στους
ωφελούμενους;
·
Πώς
παρακολουθείται και ελέγχεται η υλοποίηση; Τι έλεγχοι έγιναν την προηγούμενη
διαχειριστική περίοδο και τι έδειξαν; Υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία που μπορούν
να παρουσιαστούν; Έχουν γίνει πραγματικοί έλεγχοι, αν για παράδειγμα
υλοποιούνται όντως τα προγράμματα ή υλοποιούνται στα χαρτιά για να κονομάνε
κάποιοι;
·
Για
το πρόγραμμα που συζητάμε, υπάρχει πρόβλεψη για ελεγκτικό μηχανισμό που
ουσιαστικά θα παρακολουθεί, θα ελέγχει και θα ανακοινώνει;
·
Ποια
είναι τα αποτελέσματα της δημόσιας διαβούλευσης για το πρόγραμμα που συζητάμε;
·
Τέλος,
έχουμε διερευνήσει τη δυνατότητα η υλοποίηση όσο γίνεται περισσότερων δράσεων
να περάσει μέσα από δομές της περιφέρειας ή από αναπτυξιακές εταιρίες των δήμων,
πανεπιστήμια κ.λπ.;
Για
τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω και περιμένοντας τις απαντήσεις σας η παράταξή
μας θα ψηφίσει λευκό.
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ
ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ – ΓΟΝΙΜΗ ΓΡΑΜΜΗ
Μαρία Νικολάρα ( τοποθέτηση στο Π.Σ της 20/5/15)
Προκειμένου να εκπληρωθεί ο όρος της αιρεσιμότητας 9.1 του ΕΣΠΑ 2014-2020, προέκυψε και η αναγκαιότητα εκπόνησης της Περιφερειακής Στρατηγικής της Π.Β.Α για την φτώχεια και την κοινωνική ένταξη.
Με όσα προηγήθηκαν τα τελευταία 5 μνημονιακά χρόνια στη χώρα μας και στην κατάσταση που έχει περιέλθει το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού και στην Π.Β.Αιγαίου το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο , μας ‘’δίνει’’ κονδύλια- ψίχουλα μπροστά στις ανάγκες,- του τύπου να σε κάψω Γιάννη να σ αλείψω λάδι για να γιάνεις. Και μάλιστα με όρους, όρια και επιλεξιμότητες.
Έστω. Έστω κι έτσι, πρέπει να τα αξιοποιήσουμε και μάλιστα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και διαθέτοντας όλες μας τις δυνάμεις έτσι που ούτε ένα ευρώ να μη χαθεί αλλά και ούτε ένα ευρώ να μην πάει σε δράσεις που τελικά δεν θα έχουν αντίκρισμα. Γι αυτό και η συζήτηση και η διαβούλευση.
Έχουμε μπροστά μας ένα σχέδιο που εν πολλοίς βασίστηκε για την εξειδίκευση σε υφιστάμενες φορείς, συλλογικότητες, δομές και τις προτάσεις τους, που δεν είναι βέβαιο ότι καλύπτουν ή δεν θα μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες που θα δημιουργηθούν μέσα στην πενταετία.
Επίσης δεν καλύπτουν όλες τις κατηγορίες των δράσεων αλλά και δεν έχουν την απαιτούμενη γεωγραφική διασπορά, έτσι ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των κατοίκων και στο πιο απομακρυσμένο χωριό των νησιών μας.
Προφανώς και είναι πολύ σημαντική η βοήθεια που πρόσφεραν για την καταγραφή των προβλημάτων, των αναγκών και των παρεμβάσεων στους τομείς που δραστηριοποιούνται, στη σφαίρα επιρροής τους.
Είναι όμως το παρόν σχέδιο , έτσι όπως εκπονήθηκε, βασισμένο δηλαδή στις επιλεξιμότητες και τις προτεραιότητες που θέτει το Ευρ.Κοιν.Ταμείο , ικανό να αντιμετωπίσει τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα των νησιωτών του Β.Αιγαίου? Μήπως θα έπρεπε να είχαμε θέσει πρώτα τις προτεραιότητες και τις αναγκαιότητές μας και πάνω στο σχέδιό μας να καλούσαμε με ανοιχτή πρόσκληση όλους τους φορείς που δραστηριοποιούνται να υποβάλλουν τις προτάσεις τους?
Διαπιστώνουμε στις ήδη υποβληθείσες προτάσεις αλληλοεπικάλυψη σε ίδιες ή ομοειδείς δράσεις, με υψηλούς προϋπολογισμούς και σε κάποιες περιπτώσεις για μικρό αριθμό ωφελουμένων.
Θέματα του επιχειρησιακού άξονα 3 για την προώθηση ένταξης δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς. Συνήθως γίνεται λόγος μόνο για ανέργους γραμμένους στα μητρώα του ΟΑΕΔ ενώ όλοι ξέρουμε πως είναι πολλές χιλιάδες οι υποαπασχολούμενοι ή άνεργοι που δεν μπορούν να εγγραφούν
Δεν υπάρχει επίσης πρόνοια στο κομμάτι της νομική υποστήριξης ,ή της πρόσβασης στη δικαιοσύνη για ανήμπορους οικονομικά ,να αντιμετωπίσουν θέματα όπως τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ή τα κόκκινα δάνεια.
Η δουλειά που έγινε τον τομέα της καταγραφής ,των στατιστικών κλπ. είναι πολύ καλή , όμως απουσιάζει ένας συγκεντρωτικός πίνακας εξειδίκευσης των αναγκών ανά κατηγορία των ομάδων που πλήττονται, με τις αντίστοιχες προτάσεις έτσι ώστε να μπορέσουμε να τις αξιολογήσουμε.
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στα αδύνατα σημεία –αντικειμενικές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει το πρόγραμμα κατά την υλοποίησή του, που θα πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα για την επιτυχή έκβαση.
• Πολυδιάσπαση του χώρου λόγω της νησιωτικότητας
• Αυξημένα ποσοστά ανεργίας λόγω και της εποχικότητας κάποιων επαγγελμάτων
• Ύπαρξη σημαντικού αριθμού ομάδων για τις οποίες χρειάζεται παρέμβαση
• Κατακερματισμός των διαθέσιμων πόρων
• Ενδεχόμενη υποτίμηση του πλήθους κάποιων ομάδων στόχων και η ενδεχόμενη αύξησή τους
• Αδύναμες κοινωνικές υπηρεσίες που τα τελευταία χρόνια μετά τον Καλλικράτη και τα μνημόνια, έχουν αποψιλωθεί και δεν έχουν διαχειριστεί αντίστοιχου ύψους προγράμματα και δράσεις. Ο ρόλος τους σε πολλές περιπτώσεις έχει υποκατασταθεί από ΜΚΟ κλπ φορείς
• Δεν έχει αξιοποιηθεί το σύνολο των εθελοντικών οργανώσεων των νησιών μας που επιτελούν σημαντικό κοινωνικό έργο
• Δεν υπάρχει η απαραίτητη εμπλοκή , κινητοποίηση και συμμετοχή όλων των άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενων δημόσιων φορέων. Είναι επίσης επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσής τους.
Θέλω επίσης να αναφερθώ ιδιαίτερα στο συντονιστικό ρόλο που θα πρέπει α είναι ο βασικός ρόλος της Περιφέρεια Β.Αιγαίου για την υλοποίηση αυτής της Περιφερειακής Στρατηγικής. Πρέπει να συσταθεί Περιφερειακός Μηχανισμός ανά Περ.Ενότητα για την παρακολούθηση και τον συντονισμό των δράσεων ,με τη συμμετοχή όλων των φορέων που θα λειτουργεί με κανονισμό λειτουργίας και θα στοχεύει:
Στο συντονισμό και τη χάραξη πολιτικής
Στην τεκμηρίωση και το λεπτομερή σχεδιασμό
Στην υλοποίηση της πολιτικής και τη διαχείριση των δράσεων
Στην θέσπιση χρονοδιαγραμμάτων
Στον έλεγχο.
Ελπίζουμε οι παρατηρήσεις μας να ληφθούν υπόψη και να απαντηθούν τα ερωτήματα που θέσαμε έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να υπερψηφίσουμε τις δράσεις κατά την εξειδίκευσή τους.
Εισήγηση Αλέξανδρου Σταθακιού, Περιφερειακού
Συμβούλου για το θέμα του Περιφερειακού Συμβουλίου της 20/5/15 για το 7ο
θέμα «ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ
ΑΙΓΑΙΟΥ»
Είναι ένα σχέδιο που μας δίνει αρκετές πληροφορίες,
ειδικά στον τομέα της χαρτογράφησης των αναγκών, οι οποίες αποκαλύπτονται πολύ
μεγάλες και πολύ πιεστικές.
Από την άλλη όμως:
Είναι ένα σχέδιο βασισμένο στην διαθεσιμότητα των
δομών και των συλλογικών φορέων, που με άξονα αυτή καταρτίζει δράσεις, ενώ κατά
την γνώμη μας θα έπρεπε να ιεραρχηθούν οι ανάγκες και με βάση αυτή την
ιεράρχηση, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν έτοιμες δομές να υποδεχθούν αυτές τις
ανάγκες, να δημιουργηθούν από την Περιφέρεια σε συνεργασία και σύμπραξη με
άλλους δημόσιους κυρίως φορείς (π.χ. Υγειονομικό Σύστημα, Δήμους, ΚΑΠH- ΚΗΦΗ, «Βοήθεια στο Σπίτι», Κέντρα Πρόληψης, ΚΔΑΠ
κλπ). Βεβαίως
ακόμα και με αυτή την αφορμή αποκαλύπτεται η ένδεια της Περιφέρειας
σε εξειδικευμένο προσωπικό, όπως και γενικότερα της Δημόσιας Διοίκησης και της
Αυτοδιοίκησης, για "να τρέξει" γρήγορα αυτά τα προγράμματα σε
αντίθεση με το υπερ- προβεβλημένο από τα ΜΜΕ ιδεολόγημα του
"μεγάλου δημοσίου" ...
Ένα πρόγραμμα φτιαγμένο για να απορροφηθούν γρήγορα
κονδύλια από όσες δομές είναι έτοιμες, επειδή έχουμε καθυστερήσει και
κινδυνεύουμε να χάσουμε τον χρόνο.
Αλήθεια, πόσο μπορεί να είναι
ευέλικτο αυτό το πρόγραμμα αν διαπιστωθούν νέες επιτακτικές ανάγκες μέσα στην
πενταετία (επειδή η φτώχεια φαίνεται να αυξάνει και να παίρνει νέες μορφές) να
αντικατασταθούν κάποιες δράσεις του προγράμματος με κάποιες άλλες;
Ή, επειδή
και τα χρήματα που φέρνει αυτό το πρόγραμμα είναι ομολογουμένως λίγα, όσες
δομές είναι έτοιμες να απορροφήσουν το πρώτο διάστημα, θα τα απορροφήσουν και
θα τελειώσουν τα χρήματα και αργότερα σε βάθος πενταετίας με δεδομένη την
μεγάλη κοινωνική κρίση δεν θα βρίσκουμε κονδύλια για να ανταποκριθούμε;
Είναι λοιπόν από την αρχή εμφανείς
οι αδυναμίες όλων αυτών των ευρωπαϊκών πλαισίων και όλων αυτών, που με ένα συχνά
δήθεν ουδέτερο τεχνοκρατικό υπόβαθρο, τα εξειδικεύουν
για την Ελλάδα. Απαιτείται λοιπόν
επαναδιαπραγμάτευση σε Ευρωπαϊκό Επίπεδο για όποιον θέλει με τα χρήματα αυτά να
υπηρετήσει έναν ολοκληρωμένο στόχο, που δεν είναι άλλος από την ουσιαστική
βοήθεια των αδυνάτων χωρίς να χάνονται χρήματα σε σχεδιασμούς, γραφειοκρατία
κλπ. Η σημερινή περιφερειακή αρχή της Αττικής το επιχείρησε, εμείς δεν
μπορούμε;
Επίσης δεν
μπορεί να αποφύγουμε ένα γενικότερο πολιτικό σχόλιο: Η Ε.Ε. και τα διευθυντήρια
της ενώ επιβάλλουν πολιτικές κοινωνικής διάλυσης σε κράτη σαν την Ελλάδα με τα
Μνημόνια, μετά τρέχουν να δώσουν απειροελάχιστα και αμφισβητούμενα αν θα
καταλήξουν στο σκοπό τους χρήματα, για την αντιμετώπιση της κρίσης που
δημιούργησαν.
Παρόλα αυτά επειδή έστω αυτά τα λίγα
είναι απαραίτητα για την επιβίωση μερικών χιλιάδων συμπολιτών μας και έστω για
την ισχνή και στρεβλή ανάπτυξη απαραίτητων υποδομών δεν μπορούμε να
μην δούμε επιμέρους στοιχεία:
1η Παρατήρηση : 20943 άτομα αιτήθηκαν δωρεάν διανομή τροφίμων,
δηλαδή βρίσκονται στο χειρότερο σημείο για την επιβίωσή τους σε ένα
πληθυσμό 199.231 ατόμων
(απογραφή 2011), πάνω δηλαδή από 10% ακρότατη φτώχεια, πρέπει να μας
ταρακουνήσει για το βάθος της κρίσης στα νησιά μας. Δηλαδή, αν ένα 10%
αντιμετωπίζει πρόβλημα διατροφής, πολύ μεγαλύτερα ποσοστά θα αντιμετωπίζουν
αποκλεισμούς από την Υγεία, την Εκπαίδευση κλπ και θα τείνουν στην
περιθωριοποίηση. Δηλαδή δεν πρέπει να μιλάμε για «περιθωριοποιημένες
ομάδες», την αντίληψη δηλαδή που οι ελίτ θέλουν να μας επιβάλλουν, αλλά για φτωχοποιημένο,
ενδεχομένως και πλειοψηφικό τμήμα της κοινωνίας.
2ον ,
Βλέπουμε στο παράρτημα ότι τα ήδη συμβασιοποιημένα έργα είναι πάρα πολλά και με
σημαντικά ποσά. Αν τελικά, όπως φαίνεται έχουμε ένα πολύ μικρότερο ποσό από το
προβλεπόμενο ως προϋπολογισμό, πόσα χρήματα μένουν για το υπόλοιπο πρόγραμμα;
Τελικά τι θα πραγματοποιηθεί από αυτό;
3ον, Για την πρόσβαση στην
Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όλοι οι πολίτες ασφαλισμένοι και μη καλύπτονται από
τη νέα ΚΥΑ που υπεγράφη μόλις πριν μια εβδομάδα περίπου από τους Υπουργούς
Υγείας και Οικονομικών. Μήπως το αρκετά
σημαντικό ποσό που προβλέπεται με βάση την εισήγηση για αυτόν τον σκοπό να
μεταφερθεί στο επίδομα ενοικίου- εξασφάλιση στέγης; Δυστυχώς
είναι πολύ χαμηλά τα κριτήρια και χαμηλή η επιδότηση με 10.000 οικογενειακό
εισόδημα συν 500 περίπου Ευρώ για κάθε παιδί όριο και μόλις 200 ευρώ επιδότηση
μιλάμε για κοροϊδία των δυστυχισμένων. Δηλαδή μια τετραμελής οικογένεια με
12.000 ευρώ περίπου οικογενειακό εισόδημα καλείται να ζήσει με 1000 ευρώ το
μήνα και να στεγαστεί με 200 ευρώ. Σε ποιο μέρος ένα τριάρι - που είναι το
ελάχιστο για να στεγαστεί αυτή η οικογένεια κοστίζει μόνο 200 ευρώ; Εδώ δεν
μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο η περιφέρεια με αυτό το πρόγραμμα;
4ον, Το πρόγραμμα για
το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα γιατί είναι μόνο στο Δήμο Σάμου. Μήπως, ως
περιφέρεια μετά από όλα αυτά τα στοιχεία πρέπει να κινηθούμε να εφαρμοστεί και
αλλού, εφόσον κριθεί ότι το πρόγραμμα στο Δήμο Σάμου πάει καλά;
5ον . Το πρόγραμμα δηλώνει
ότι θα προχωρήσει σε ενίσχυση των παιδικών κατασκηνώσεων. Ποιες
κατασκηνώσεις, που και πως θα ενισχυθούν διότι π.χ. στην Σάμο εκτός των
εκκλησιαστικών δεν υπάρχουν άλλες κατασκηνώσεις. Επίσης γιατί κατασκηνώσεις
μόνο για παιδιά; Οι Νέοι, ειδικά αυτοί οι Νέοι εκτός Εργασίας ή Εκπαίδευσης
τους οποίους η ίδια η μελέτη αναγνωρίζει ως μία από τις πιο ευάλωτες ομάδες
στόχου, δεν χρειάζονται έστω αυτή την δυνατότητα για διακοπές;
ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ: Μετά την αυστηροποίηση
του πλαισίου πολλές παιδικές χαρές έκλεισαν. Οι περισσότερες είναι κλειστές.
Γνωρίζουμε από τους Δήμους ότι αξιοποιούνται και άλλα προγράμματα για
την δημιουργία σύγχρονων παιδικών χαρών. Μπορεί και τώρα αυτό
το πρόγραμμα να φανεί χρήσιμο. Ωστόσο πρέπει να έχουμε στο μυαλό ότι στους
καιρούς της βαθειάς κρίσης που περνάμε συχνά οι παιδικές χαρές είναι χώρος
συνάθροισης όλης της οικογένειας με μικρά παιδιά και έτσι πρέπει να
σχεδιαστεί.
6ον, Καταπολέμηση Σχολικής
Διαρροής των Ρομά μόνο; Δεν υπάρχει άλλη σχολική διαρροή;
7ον, Ειδικά βοηθήματα ΟΑΕΔ: Αναγνωρίζεται
η μερικότητα του θεσμού, όμως δεν υπάρχει πρόταση για το πως η περιφέρεια θα
μπορούσε να συμβάλει.
8ον,
Ας σταθούμε πιο επισταμένα στις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις.
Η μελέτη αναγνωρίζει την υστέρηση και
την υπόλειμματικότητα του Κεντρικού Μηχανισμού Υποστήριξης. Όπως και ότι
δεν λειτουργεί ουσιαστικά ο Εθνικός Οργανισμός Μικροπιστώσεων, από όπου θα
αντλούσαν την πρώτη στήριξη τα συνεταιρισμένα μέλη των ΚοινΣΕπ.
Επίσης, ο νόμος δέχεται ότι μπορεί να υπάρξουν εργαζόμενοι μη μέλη του
Συνεταιρισμού, έστω κατά 40% από ευάλωτες ομάδες.
Ο συνδυασμός
όλων αυτών των στοιχείων δημιουργεί τον κίνδυνο να χρησιμοποιηθεί ο θεσμός
καταχρηστικά. Δηλαδή αντί του συνεταιρίζεσθαι
ανθρώπων που οδηγούνται στην περιθωριοποίηση να έχουμε το δίπολο εργοδότη-
εργαζομένου, όπου κάποιοι, μπορεί προς το παρόν τυπικά άνεργοι, που έχουν
κάποιο κομπόδεμα ή κάποια στήριξη γίνονται
εργολάβοι άλλων σε χειρότερη κατάσταση ανθρώπων.
Απαραίτητο:
Να μην δημιουργηθούν ΚοινΣΕπ, όπου υπάρχουν δομές της Αυτοδιοίκησης που
παρέχουν ομοειδείς υπηρεσίες Βοήθεια στο Σπίτι, ΚΗΦΗ, ΚΔΑΠ κλπ
Οι ΚΟΙΝΣΕΠ μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε
άλλους χώρους, όχι στην αντικατάσταση του Δημοσίου Συστήματος Πρόνοιας. Θα
μπορούσαν να προηγηθούν για παράδειγμα οι ΚοινΣΕπ ανθώπων σε μακρόχρονη ανεργία
ή μέλη μονογονεϊκών οικογενειών από τα επιχειρηματικά συμφέροντα στην
εκμετάλλευση παραλιών και άλλων δημόσιων χώρων.
Τέλος να
χαρτογραφηθούν οι υπηρεσίες- προϊόντα που μπορεί να παραχθούν από ΚοινΣΕπ στο
Βόρειο Αιγαίο να γίνει ένας οδηγός δράσης, να βρεθούν ικανές πιστώσεις για το
ξεκίνημα και τα τμήματα Εμπορίου, Κοινωνικής Πρόνοιας σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ
να βρουν τα άτομα, να τα ευαισθητοποιήσουν και εφόσον υπάρξει κεντρικός
μηχανισμός στήριξης να μπορέσουν κάποιοι απόκληροι και δυσκολέμενοι να βρουν
έτσι εργασία και ρόλο στην κοινωνία.
9ον. Τα
Κέντρα Πρόληψης Σάμου και Λήμνου εμφανίζονται σε αρκετές
δράσεις. Θα μπορούσε σε συνεργασία και με όλα τα Κέντρα (Το ΚΠ Χίου και Λέσβου
εμφανίζονται μόνο σε μία δράση) να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα σε όλο το Βόρειο
Αιγαίο με άξονα τις κατατεθειμένες προτάσεις και σε συνέργεια με άλλους φορείς,
έτσι ώστε η Συμβουλευτική ατομική η
ομαδική και η άμεση ψυχοκοινωνική παρέμβαση σε ομάδες υψηλού κινδύνου να γίνει
πιο συντεταγμένα. Να εκμεταλλευτούμε δηλαδή αυτό το δίκτυο που διαθέτουμε σε
όλα τα νησιά φτιάχνοντας έναν ολοκληρωμένο οδηγό με συμπληρωματικές δράσεις και
όχι να έχουμε απλά τις προτάσεις που κάθε κέντρο από μόνο του σκέφτηκε. Αυτό το
παράδειγμα είναι παράδειγμα και για άλλους τομείς.
Η εμπλοκή των Κ.Π σε αρκετές δράσεις μας
δίνει το δικαίωμα να αισθανόμαστε περήφανοι ως παράταξη που μαζί με άλλους
συναδέλφους πήραμε την πρωτοβουλία να ζητήσουμε να στηριχθούν συνολικά από την
περιφέρεια.
«Τι να πρωτοθυμηθείς από έναν αγώνα απρόσμενο, ακόμα και για μας τους ίδιους; Να θυμηθώ τη νύχτα που έπεσε το "μαύρο"; Την "ψυχή βαθειά" του Νίκου Τσιμπίδα λίγο πριν εισέλθουν στο στούντιο οι αστυνομικοί; Το τελευταίο δελτίο ειδήσεων "του δρόμου", με φόντο την κλειστή με χειροπέδες πόρτα της ΕΡΤ και τα ΜΑΤ να κάνουν "τοίχο" πίσω μας;
«Δεν ξέρω σε ποιους ακριβώς αναφέρεστε. Πάντως, οι συναγωνιστές μου, οι συνάδελφοί μου της ΕΡΤ, όχι μόνο δεν με απέτρεψαν από το να δεχτώ την πρόταση, αλλά αντίθετα με προέτρεψαν να την αποδεχτώ. Γιατί γνώριζαν ότι από ένα άλλο μετερίζι θα συνέχιζα να αγωνίζομαι για μια ελεύθερη και δημοκρατική δημόσια ραδιοτηλεόραση, και αυτό κάνω. Ήξεραν ότι θα συμβάλω κι εγώ στην προάσπιση των Δημόσιων Αγαθών και Υπηρεσιών. Ήξεραν και ξέρουν ότι θα εναντιωθώ και θα ενισχύσω την προσπάθεια αποτροπής του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ήξεραν και ξέρουν ότι θα υπερασπιστώ τα εργασιακά δικαιώματα και όλη την κοινωνική ατζέντα που περιέχει το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ήξεραν και ξέρουν ότι σκοπός μου ποτέ δεν είναι οι θέσεις και οι τίτλοι, αλλά ο αγώνας για την απελευθέρωση του τόπου και του λαού από τα δεσμά της ευρωκρατίας και του χρέους. Επιτρέψτε μου να πω ότι όσοι (και είναι λίγοι) μιλούν για τάχα "εξαργύρωση των αγώνων της ΕΡΤ" είναι αυτοί που δεν έδωσαν πραγματικά τέτοιους αγώνες. Είναι αυτοί που έχουν μάθει σε ανταλλάγματα για ό,τι, μα ό,τι κάνουν στη ζωή τους. Η δική μου αντίληψη και στάση είναι εντελώς διαφορετική...».
«Κανένας νόμος, όπως είπα πολλές φορές και στη Βουλή ως εισηγήτρια του νομοσχεδίου, όσο καλός και να είναι, δεν αρκεί για να γίνουν οι μεγάλες αλλαγές -και αυτό δεν αφορά μόνο την ΕΡΤ. Ο νόμος ορίζει το γενικό πλαίσιο και τις γενικές κατευθύνσεις. Το ζήτημα είναι η αξιοποίηση των δυνατοτήτων του νόμου ακριβώς για την απελευθέρωση της ΕΡΤ και κυρίως την απελευθέρωση των εργαζομένων της, οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα απέδειξαν και τις ικανότητες και τις δυνατότητές τους. Αντίστοιχα, για παράδειγμα, η ουσιαστική ενεργοποίηση και λειτουργία των Συμβουλίων Κοινωνικού Ελέγχου μπορεί να έχει κυριολεκτικά απελευθερωτικά αποτελέσματα και να χτίσει τη ζωντανή σχέση του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα με την κοινωνία. Τονίζω ότι η ανεξαρτησία, ο πλουραλισμός, η κοινωνική συμμετοχή και ο διαρκής κοινωνικός έλεγχος της ΕΡΤ είναι ένα ανοιχτό και διαρκές στοίχημα, το οποίο οφείλουμε να κερδίσουμε και από αυτό θα κριθούμε όλοι μας».