Ένα από τα πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στη διατήρηση της ελεύθερης ΕΡΤ και αποτέλεσαν σύμβολο του αγώνα των εργαζομένων, τώρα εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.
Η Αγλαΐα Κυρίτση όχι μόνο δεν ταυτίστηκε, παρ' όλ' αυτά, με την κυβερνητική επιλογή των νέων προσώπων που θα διοικήσουν την ΕΡΤ, αλλά δηλώνει πως θα συνεχίσει τη μάχη για μια ανεξάρτητη δημόσια ραδιοτηλεόραση, όποτε χρειαστεί.
- Βρισκόμαστε 23, κοντά 24 μήνες πια, μετά το «μαύρο» της ΕΡΤ και στο παρά ένα για την επανίδρυσή της. Ποιες ήταν οι στιγμές που σας έμειναν ανεξίτηλες;
«Τι να πρωτοθυμηθείς από έναν αγώνα απρόσμενο, ακόμα και για μας τους ίδιους; Να θυμηθώ τη νύχτα που έπεσε το "μαύρο"; Την "ψυχή βαθειά" του Νίκου Τσιμπίδα λίγο πριν εισέλθουν στο στούντιο οι αστυνομικοί; Το τελευταίο δελτίο ειδήσεων "του δρόμου", με φόντο την κλειστή με χειροπέδες πόρτα της ΕΡΤ και τα ΜΑΤ να κάνουν "τοίχο" πίσω μας;Να θυμηθώ τους χιλιάδες δημοκράτες πολίτες που κάθε βράδυ μάς συντρόφευαν;
Τις συναυλίες στο προαύλιο; Τη συμπαράσταση των καλλιτεχνών; Τα μηνύματα συμπαράστασης από τους συναδέλφους των διεθνών μέσων ενημέρωσης; Τους ανθρώπους της διανόησης που τάχθηκαν στο πλευρό μας; Τις λαϊκές συνελεύσεις; Ή τα δάκρυα των ανθρώπων όταν έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο;
Να θυμηθώ τα νυχτερινά ταξίδια στη Θεσσαλονίκη για να βοηθήσουμε τους συναδέλφους της ΕΡΤ3; Να θυμηθώ την αγωνία αποκατάστασης των πομπών που έπεφταν; Ή τη χαρά μας κάθε φορά που οι τεχνικοί μας έβρισκαν μια "πειρατική λύση" για να συνεχίζουμε να εκπέμπουμε;
Να θυμηθώ τις καθαρίστριες, τις μακιγιέζ και το άλλο προσωπικό, που με μόνο όπλο την ψυχή τους κρατούσαν την ΕΡΤ καθαρή και εμάς ευπαρουσίαστους;
Να θυμηθώ τις καθαρίστριες, τις μακιγιέζ και το άλλο προσωπικό, που με μόνο όπλο την ψυχή τους κρατούσαν την ΕΡΤ καθαρή και εμάς ευπαρουσίαστους;
Πιο συγκλονιστικές, όμως, ήταν οι στιγμές που μαθαίναμε για την απώλεια κάποιου συναδέλφου μας. Αυτή η εκκωφαντική ησυχία του θρήνου, αυτό το βουβό κλάμα όλων μας, αυτό το σιωπηρό πείσμα για τη συνέχεια, ήταν ό,τι πιο συγκλονιστικό μπορεί να βιώσει ένας αγωνιζόμενος.
Είναι αλήθεια πως αυτό που ζήσαμε αποτελεί πια για όλους μας μια ξεχωριστή εμπειρία ζωής. Βιώσαμε έστω και λίγο, αυτό που διαβάζαμε ή μας διηγούνταν οι παλιοί αγωνιστές της Αριστεράς. Την ιδιαίτερη συντροφική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των ανθρώπων όταν υπερασπίζονται χωρίς ιδιοτέλεια κοινά ιδανικά και αξίες. Σχέσεις ουσιαστικές που οικοδομούνται μέσα από τον κοινό αγώνα. Σχέσεις που διαφοροποιούνται αξιακά από αυτές που κάνουμε "στη συνθήκη μιας ανταγωνιστικής καπιταλιστικής κοινωνίας". Και ναι, πράγματι ξαναμετρηθήκαμε με το μπόι μας. Άλλοι συμπορευτήκαμε έως το τέλος, άλλοι αποχώρησαν νωρίς. Όλα έχουν ένα τίμημα.
Επίσης, μέσα σ' αυτόν το μακρύ αγώνα, υπήρξαν στιγμές που γνωρίζαμε ότι ο συσχετισμός δύναμης στρεφόταν εναντίον μας. Ξέραμε ότι χωρίς ριζική πολιτική αλλαγή, η δημόσια ραδιοτηλεόραση, όπως εμείς την εννοούσαμε, δεν είχε μέλλον. Αλλά ούτε μια στιγμή δεν θεωρήσαμε τον αγώνα μας "άγονο". Γιατί ήδη είχαμε κερδίσει τον αγώνα της αξιοπρέπειας. Αυτοί οι αγώνες δεν κρίνονται στιγμιαία και κυρίως δεν χάνονται ποτέ».
- Η ενασχόληση με την ενεργό πολιτική προϋπήρχε σαν ιδέα ή προέκυψε αυτό το διάστημα των αγώνων;
«Κατάγομαι από μια οικογένεια με βαθιές ρίζες στους αγώνες της Αριστεράς. Ο πατέρας μου, Λάζαρος Κυρίτσης, ανήκει σ' εκείνη τη γενναία γενιά της Εθνικής Αντίστασης. Εγώ πέρασα τα παιδικά μου χρόνια περιμένοντας να βγει ο πατέρας μου από τις φυλακές της χούντας. Οι επισκέψεις μου στη φυλακή είχαν αντικαταστήσει τους παιδικούς περιπάτους στο πάρκο. Έτσι πάντα από τα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια ήμουν ενταγμένη στις γραμμές της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Δεν υπήρξα όμως ποτέ μου επαγγελματίας της πολιτικής και ούτε και τώρα ως βουλευτής αισθάνομαι έτσι. Συμμετείχα απλώς στους αγώνες της γενιάς μου. Έρχεται όμως κάποια στιγμή που η ιστορική συγκυρία σε αναγκάζει να βγεις μπροστά. Για μένα το "μαύρο" στην ΕΡΤ ήταν μια τέτοια στιγμή».
- Όταν κατεβήκατε στην πολιτική πριν από ένα χρόνο, για τις περιφερειακές εκλογές, είχατε δηλώσει πως «δεν είστε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχετε κοινούς στόχους» με το κυβερνών, πλέον, κόμμα. Σήμερα είναι περισσότερα ή λιγότερα εκείνα που σας ενώνουν;
«Ούτε σήμερα είμαι μέλος του κόμματος, αλλά βουλευτής που το κόμμα αυτό με τίμησε με το να με συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του, τιμώντας έτσι όλους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Σήμερα τα καθήκοντά μας είναι άλλα, βαρύτερα. Σήμερα, ως κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, πρέπει να αποδείξουμε ότι τα μαύρα χρόνια των μνημονίων τελείωσαν. Πρέπει να βάλουμε τέλος στην κοινωνική αποσάθρωση και να επιβάλουμε στους εταίρους-δανειστές να σεβαστούν τη δημοκρατία στη χώρα μας. Στόχος φιλόδοξος, που δεν αφορά μόνο στους Ελληνες αλλά και τους άλλους Ευρωπαίους πολίτες. Τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Στην υλοποίηση αυτών των απαρέγκλιτων στόχων, που αποτελούν, άλλωστε, και τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, στηρίζεται η πολιτική μου συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Στην υλοποίηση αυτών των απαρέγκλιτων στόχων, που αποτελούν, άλλωστε, και τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, στηρίζεται η πολιτική μου συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ».
- Διστάσατε πριν δεχτείτε τη δεύτερη, φετινή, πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τις εθνικές εκλογές, δεδομένου ότι κάποιοι σας κατηγόρησαν ακόμη κι ότι θελήσατε με την υποψηφιότητά σας να «εξαργυρώσετε τους αγώνες της ΕΡΤ»;
«Δεν ξέρω σε ποιους ακριβώς αναφέρεστε. Πάντως, οι συναγωνιστές μου, οι συνάδελφοί μου της ΕΡΤ, όχι μόνο δεν με απέτρεψαν από το να δεχτώ την πρόταση, αλλά αντίθετα με προέτρεψαν να την αποδεχτώ. Γιατί γνώριζαν ότι από ένα άλλο μετερίζι θα συνέχιζα να αγωνίζομαι για μια ελεύθερη και δημοκρατική δημόσια ραδιοτηλεόραση, και αυτό κάνω. Ήξεραν ότι θα συμβάλω κι εγώ στην προάσπιση των Δημόσιων Αγαθών και Υπηρεσιών. Ήξεραν και ξέρουν ότι θα εναντιωθώ και θα ενισχύσω την προσπάθεια αποτροπής του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ήξεραν και ξέρουν ότι θα υπερασπιστώ τα εργασιακά δικαιώματα και όλη την κοινωνική ατζέντα που περιέχει το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ήξεραν και ξέρουν ότι σκοπός μου ποτέ δεν είναι οι θέσεις και οι τίτλοι, αλλά ο αγώνας για την απελευθέρωση του τόπου και του λαού από τα δεσμά της ευρωκρατίας και του χρέους. Επιτρέψτε μου να πω ότι όσοι (και είναι λίγοι) μιλούν για τάχα "εξαργύρωση των αγώνων της ΕΡΤ" είναι αυτοί που δεν έδωσαν πραγματικά τέτοιους αγώνες. Είναι αυτοί που έχουν μάθει σε ανταλλάγματα για ό,τι, μα ό,τι κάνουν στη ζωή τους. Η δική μου αντίληψη και στάση είναι εντελώς διαφορετική...».
- Ήσασταν η εισηγήτρια του νομοσχεδίου της ΕΡΤ από τον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο δεν διστάσατε με τους δύο συναδέλφους σας (Τριανταφυλλίδης, Καββαδία) να αντιταχθείτε στην κυβερνητική επιλογή του νέου διευθύνοντος συμβούλου, Λάμπη Ταγματάρχη. Πιστεύετε ότι η «αδιαλλαξία» του αρμόδιου υπουργού θα έχει συνέπειες στην επανίδρυση της νέας ΕΡΤ που οραματιστήκατε και ανέλαβε να υλοποιήσει η κυβέρνηση;
«Νομίζω ότι η κοινή δήλωση που αναφέρετε είναι πολύ σαφής και απαντά ξεκάθαρα στο ερώτημά σας».
- Αν παρατηρηθούν ξανά στην ΕΡΤ κρούσματα «παθογένειας» ή κυβερνητικής «χειραγώγησης», ειδικά στον τομέα της ενημέρωσης, κάτι που όλοι απευχόμαστε, οι αρμόδιοι θα σας βρουν μπροστά τους;
«Όχι μόνο εμένα, αλλά και όλους τους εργαζόμενους. Πρέπει όμως να συμπληρώσω ότι, όπως γνωρίζετε, τέτοιες μάχες, όπως οι μάχες για τη δημοκρατία, τη διαφάνεια, την ανεξάρτητη πληροφόρηση, την ανεξαρτησία από πολλαπλά συμφέροντα, δεν τελειώνουν ποτέ. Ούτε είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι αρκεί μια πολιτική απόφαση για να μεταβούμε "σ' έναν κόσμο αγγέλων". Επομένως το στοίχημα είναι διαρκές».
- Ήσασταν ένα από τα πιο δυνατά σύμβολα του αγώνα, το πρόσωπο του «δελτίου ειδήσεων του δρόμου», με φόντο τα ΜΑΤ. Αληθεύει ότι σας πρότειναν οι συνάδελφοί σας να εκφωνήσετε συμβολικά το πρώτο δελτίο της νέας ΕΡΤ, στις 11 Ιουνίου, στην επέτειο δύο χρόνων από το «μαύρο»;
«Νομίζω ότι θα ήταν εντελώς άστοχο ως βουλευτής πλέον να εκφωνήσω ένα δελτίο ειδήσεων της δημόσιας τηλεόρασης που έχουμε πει σε όλους τους τόνους ότι θέλουμε να είναι ανεξάρτητη από κόμματα και κυβέρνηση. Όμως, φυσικά και θα συμμετάσχω μαζί με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ στον εορτασμό της 11ης Ιουνίου. Και θα ξαναβρεθώ μετά από δύο χρόνια στο studio της ΕΡΤ. Στο studio της οδού Μεσογείων».
- Εσείς, ως Αγλαΐα Κυρίτση δημοσιογράφος, ως βουλευτής της Αριστεράς, αλλά και ως απλή τηλεθεάτρια, ποια είναι η δημόσια τηλεόραση που θα θέλατε πραγματικά και ώς ποιο βαθμό πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει πραγματικότητα;
«Κανένας νόμος, όπως είπα πολλές φορές και στη Βουλή ως εισηγήτρια του νομοσχεδίου, όσο καλός και να είναι, δεν αρκεί για να γίνουν οι μεγάλες αλλαγές -και αυτό δεν αφορά μόνο την ΕΡΤ. Ο νόμος ορίζει το γενικό πλαίσιο και τις γενικές κατευθύνσεις. Το ζήτημα είναι η αξιοποίηση των δυνατοτήτων του νόμου ακριβώς για την απελευθέρωση της ΕΡΤ και κυρίως την απελευθέρωση των εργαζομένων της, οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα απέδειξαν και τις ικανότητες και τις δυνατότητές τους. Αντίστοιχα, για παράδειγμα, η ουσιαστική ενεργοποίηση και λειτουργία των Συμβουλίων Κοινωνικού Ελέγχου μπορεί να έχει κυριολεκτικά απελευθερωτικά αποτελέσματα και να χτίσει τη ζωντανή σχέση του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα με την κοινωνία. Τονίζω ότι η ανεξαρτησία, ο πλουραλισμός, η κοινωνική συμμετοχή και ο διαρκής κοινωνικός έλεγχος της ΕΡΤ είναι ένα ανοιχτό και διαρκές στοίχημα, το οποίο οφείλουμε να κερδίσουμε και από αυτό θα κριθούμε όλοι μας».
Τελευταία τροποποίηση Δευτέρα, 25 Μάιος 2015 21:05
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου